Een opstelling is een krachtige methodiek om naar de wortel van een probleem te gaan, en niet aan de oppervlakte van gedrag te blijven hangen. Zowel individuele mensen als organisaties kunnen baat hebben bij opstellingen. Deze methodiek is in de jaren tachtig in Duitsland ontdekt en ontwikkeld door de psychoanalyticus Bert Hellinger. De bedoeling is pijn, ongemak en spanningen bij mensen, familieleden en organisaties aan te pakken. Voor informatie over Bert Hellinger: www.hellinger.com

Bij twijfel kun je me altijd bellen voor overleg. Verder is er veel informatie op internet te vinden. Kijk gewoon wat je aanspreekt. Je kunt natuurlijk ook een keertje naar een workshop gaan en eens te ervaren wat er gebeurt. Er is niets beter dan eigen ervaring.

Bij een opstelling gaat het vooral niet om de schuldvraag of om allerlei interpretaties. We werken met feiten uit de (familie)geschiedenis. Daarom is het handig om van te voren concrete informatie over je familie van herkomst te verzamelen. Die bestaat uit:

• ouders (en hun eventuele eerdere huwelijkspartners en kinderen
• broers en zussen (inclusief reeds overladen kinderen, eventuele miskramen of abortussen)
• (over)grootouders, ooms en tantes.
• Let ook op andere belangrijke personen die of geleden hebben onder familieleden of kwaad hebben gedaan aan familieleden. Denk verder aan invloedrijke gebeurtenissen zoals bijvoorbeeld in de familie miskramen, abortussen, doodgeboren of vroeg overleden kinderen, scheiding, buitenechtelijke verhoudingen, alcoholisme etc. En in het groot bijvoorbeeld de oorlog.

Bij de huidige familie gaat het om je partner, je kinderen, en eventuele eerdere partners en kinderen uit eerdere relaties.

Doe mee aan een workshop en zie hoe het proces werkt. Het kan zijn dat iemand je als representant in zijn of haar opstelling vraagt. Daar mag je ja of nee op zeggen. Mijn ervaring is dat mensen die representeren of ‘alleen maar’ kijken, net zo veel aan een opstelling kunnen hebben, als degene die de vraag inbrengt.

Degene die de vraag inbrengt, kiest uit de andere deelnemers van de workshop vertegenwoordigers van zijn of haar familieleden. Daarna zet hij deze vertegenwoordigers – of representanten – intuïtief in de ruimte neer. Al snel nadat ze gekozen zijn (en soms zelfs daarvoor al), ervaren de representanten lichamelijke sensaties, emoties of impulsen die horen bij dat bepaalde familielid. Alsof ze als het ware antennes hebben gekregen om informatie uit de familieziel op te vangen. De begeleider stelt vragen, en doet suggesties om een proces van heling op gang te brengen. Representeren is geen toneelspelen. Het enige wat je hoeft te doen als representant is te vertrouwen op wat je voelt en wat er gebeurt. Niet denken maar in je lichaam zijn en voelen wat er te voelen valt. Je hoeft er niets special voor te doen of te kunnen.

Zoals gezegd, het is alsof ze ineens antennes hebben waarmee ze informatie uit de familieziel oppakken. Dit proces is door diverse wetenschappers onderzocht. Het wordt ook wel het morfogenetisch veld of Wetende Veld genoemd. Bert Hellinger heeft ontdekt dat we dit Wetende Veld kunnen gebruiken om verborgen dynamieken in familie- en andere systemen naar boven te krijgen en heling ervan in gang te zetten. Als de opstelling is afgelopen, sluiten veld en antennes zich weer. De vragensteller bedankt de representanten voor hun inzet en noemt iedereen weer bij hun eigen naam. Dan geven we de energie weer terug aan het veld.

Aan het begin van elke workshop vertel ik dat alle informatie uit de opstellingen vertrouwelijk is. Deelnemers zeggen toe dat ze na afloop van de workshop niet met elkaar of derden bespreken wat ze gezien of ervaren hebben.

Familie- en organisatieopstellingen werken op dezelfde manier. Bij een familieopstelling staan representanten voor familieleden, terwijl ze bij een organisatieopstellingen elementen uit de organisatie vertegenwoordigen, zoals de oprichters, het management, afdelingen, teams, collega’s, klanten etc.

Dat mag alleen als het over jonge kinderen gaat, die zelf niet naar een opstelling kunnen komen. Voor alle andere gevallen geldt dat je altijd jezelf opstelt in relatie tot degene over wie het gaat. Bijvoorbeeld: je hebt een lastige puber met wie je beter wilt leren omgaan. Dan stel je jezelf op, je kind en eventueel andere gezinsleden.

Niet noodzakelijkerwijs. Je hebt de intentie om de relatie of situatie te verbeteren. Na de opstelling zal er hoe dan ook iets veranderen in de dynamiek. Desgewenst kun je na verloop van tijd vertellen dat je een opstelling gedaan hebt maar het hoeft niet.

Een opstelling duurt tussen de 30 en 90 minuten, afhankelijk van hoe het proces zich ontvouwt. Bij hele complexe situaties kan het nodig zijn om een of meer vervolgopstellingen te doen. Het is een hulpmiddel, geen tovermiddel.

Tijdens het werken met duizenden families, ontdekte Bert Hellinger een natuurlijke “orde van Liefde”, diep ingebed in het onderbewustzijn van familiegroepen. Verstoringen van deze orde – vooral in het gevoel van er mogen zijn, er bij horen – heeft disfunctionele patronen tot gevolg, die van generatie tot generatie worden doorgegeven. Soms ‘horen we er bij’ door net zo te lijden als de mensen voor ons. Kinderen doen dat onbewust, om op die manier de aandacht te vestigen op onbalans uit het verleden. Zo kan men verstrikt raken in het moeilijke lot van een voorouder en onbewust ziekte, ongeluk, mislukking of verslaving aantrekken. Een familieopstelling kan deze verborgen dynamiek aan het licht brengen en richting een helende oplossing wijzen.

Een opstelling is bedoeld als een ervaring om uit te leren. Het is geen vervanging van een medisch of psychologisch consult. Ook is het geen therapie. Een opstelling kan fysieke en of emotionele reacties geven. Het is niet aan te raden een vraag in te brengen als je dat emotioneel of fysiek niet aan kan.

Dat zou je wel denken, na alle bovenstaande informatie, maar niets is minder waar. Alle onderwerpen lenen zich om opgesteld te worden. Bijvoorbeeld, geld, overgewicht, geen werk kunnen vinden of houden, lichamelijke aandoeningen of ziektes. Vrijwel altijd hebben deze onderwerpen toch weer relatie met het verleden en mensen uit het familiesysteem. Dat wordt in de opstelling vanzelf duidelijk.

Lees hieronder het prachtige artikel van Heinz Stark Met dank voor het mogen plaatsen op deze site.

Je hebt nieuwe inzichten en helende beelden in de unieke taal van de ziel ontvangen.
Dit heeft diepe impact en kan je een een nieuwe richtinggeven. Onze ziel is geen apparaat die we aan en uit kunnen zetten. Ze heeft haar eigen manieren om te verwerken en integreren wat haar beweegt.

Gedachten zijn snel, de ziel beweegt langzaam.
Op zielsniveau zijn we ten diepste verbonden met alle leden van ons familiesysteem, de doden en de levenden. Het helende effect van dit werk kan plaatsvinden als we de noodzaak om iets te doen los kunnen laten. Het enige dat nodig is, is dat we iedereen in ons familiesysteem bewust met liefde beschouwen, en respecteren dat hun lot en hun lasten van hen zijn. Dan is er geen noodzaak meer om uit een kinderlijke vorm van liefde en erbij horen, het lot en lijden van iemand anders over te nemen. Het lijden wordt vervangen door erkennen wat is.

Voorouders worden geëerd als voorouders,
ook als ze in de opstelling naar voren komen als daders of lastige leden van het familiesysteem. Ze zijn ooit vaders of moeders, voorouders geworden, in dienst van de liefde en het leven en het voortzetten van de familie. Voor wat ze verder nog gedaan hebben, dragen ze zelf de verantwoording en de consequenties, als deel van hun eigen lot.

De uitdaging voor ons – vooral in onze actiegerichte maatschappij,
is het probleem los te laten, inclusief erover nadenken. Laten we alle pogingen opgeven om ons te bemoeien met de zaken van onze ouders, groot- en voorouders. Onze heling ontvouwt zich het best als we ons onthouden van alle oordeel, en vergeten wat we in de opstelling over gebeurtenissen in het verleden hebben gezien. Focus je vooral op het helende beeld / de oplossing, samen met het gevoel van heelheid, erbij horen en nieuwe oriëntatie op het leven dat er uit voortkomt.

Je kan trouwens weerstand tegenkomen,
in de vorm van gedachten of angsten. Als dat gebeurt, ga dan terug naar de opluchting die je voelde toen er een oplossing werd gevonden en er een nieuw beeld verscheen. De ziel houdt nu dat nieuwe beeld in zich en zal het in de loop der tijd op de meest helende manier assimileren. Dit proces valt op geen enkele manier te versnellen door de praten, denken, analyseren of onderzoeken.

Onthoud dat onze voorouders, als systeem of familieziel,
een diep verlangen hebben om ons en onze gezinnen gelukkig te zien in het rijk van de levenden. Dit is de kracht die ons naar opstellingenwerk heeft geleid, en die ons heeft geholpen de status quo – die ooit diende om de familie tegen schadelijke gebeurtenissen uit het verleden te beschermen maar nu geen functie meer heeft, te doorbreken. Het is niet meer nodig en we zijn vrij om zonder die ballast verder te gaan.

Vertrouw er op dat je vooruit gaat.
Dit proces kan maanden duren, jaren zelfs. Als je je ervaringen wilt delen, deel dan de nieuwe inzichten, en niet het oorspronkelijke probleem. Naar de oplossing kijken helpt het probleem – nu verleden tijd – om positief op het heden te werken